Je kent het wel. Koffiepauze. Tijd voor mooie, slechte en vaak ontroerende verhalen. Ik weet nog goed dat één van de collega’s me wist te vertellen dat het morgen een slechte dag werd. Omdat ze me niet bepaald als Waarzegster bekend stond, vroeg ik door waar ze die wijsheid vandaan had.
Nou zegt ze, morgen werkt zij en dan is er nog die stagiaire. Met de eerste valt niet te overleggen, en de tweede is zoooo traag. Daar heb ik bijna niks aan. Ofwel al het werk komt op mij neer.
Sommige instellingen hebben het deze zomer goed voor elkaar. Maar veel planningen kennen tekorten. Of diensten die nog openstaan. De (collegiale) druk om dan nét eveniets meer te doen dan alleen je eigen diensten, is vaak groot. Vooral sinds het fenomeen Whatsapp. Ook al ben je vrij, je wordt vaak voortdurend lastig gevallen met allerlei vragen over de diensten waarvan iemand af wil. Of waar ze nog voor zoeken.
Van een instelling mag je verwachten dat er binnen een team de nodige collegialiteit is. In ieder geval dat je eerlijk mag zijn over je mogelijkheden én je grenzen.
Maar als je van de zomer thuiszit, geniet van het mooie weer en verder weinig te doen hebt….. denk dan eens aan al die ouderen die best wat extra aandacht kunnen gebruiken. Zie collegialiteit als iets breder dan alleen je bekende omgeving. Collegialiteit is voor ons ook zoiets als maatschappelijk betrokken zijn.
Dus zin in koffie? Zorgen….. we kennen veel instellingen die jouw goed zouden kunnen gebruiken. Met name (oud) Verpleegkundigen, Verzorgenden IG; jullie zijn meer dan welkom!
Geschreven door Peter Dijkstra. Peter was een groot deel van zijn werkzame leven hoofd P&O én als parttime docent P&O verbonden aan een managementopleiding in de non-profitsector. Peter is sinds 2004 directeur/senior Consultant van LEKZ.
